Documentaire War Junkies kijken op tv bij VTM & Streamz

VTM zendt vanaf donderdag 7 september 2023 de documentaire War Junkies uit, die vanaf begin februari al via Streamz te kijken is. In deze driedelige reeks vertellen zeven oorlogsjournalisten – van schrijvers tot cameramannen, fixer tot fotograaf – over hun werk in oorlogsgebieden. Ontdek hier alles over de documentaire War Junkies en de geïnterviewde oorlogsjournalisten Joanie de Rijke, Bruno Beeckman, Anastacia Galouchka, Stijn De Smet, Daniel Demoestier, Paul Van Schoor en Gert Jochems.

Dit bericht verscheen op 1 februari 2023 op VlaamsKijken; het heeft een update gekregen op donderdag 7 september, omdat War Junkies nu bij VTM op tv te kijken is.

War Junkies (Streamz)

War Junkies is een driedelige Streamz documentaire, die een antwoord zoekt op de vraag wat oorlogsverslaggevers, cameramensen, fotografen en fixers drijft. Waarom gaan zij juist naar die plekken waar anderen van wegvluchten; de brandhaarden van de wereld, de oorlog.In deze indrukwekkende docu praten zeven getuigen: journalisten Joanie de Rijke en Bruno Beeckman, fixer Anastacia Galouchka, cameramannen Stijn De Smet, Daniel Demoustier en Paul Van Schoor en fotograaf Gert Jochems over de impact van hun beroep op hun leven en dat van hun familie.

Streamz heeft recent bekendgemaakt dat ze meer gaan investeren in Vlaamse producties, niet alleen in nieuwe series, maar ook in realityreeksen en documentaires, zoals War Junkies.

War Junkies kijken op tv (bij VTM)

Je kunt War Junkies vanaf donderdag 7 september 2023 niet alleen bij Streamz kijken, maar ook bij VTM op tv. De eerste aflevering staat ook op VTM GO. Ik vind het een aanrader. Kon niet stoppen met kijken toen hij net op Streamz stond.

Terug naar de journalisten uit de documentaire War Junkies, die nu op tv bij VTM te kijken is:

Joanie de Rijke

Joanie de Rijke* is een Nederlandse journaliste, die werkt voor verschillende Vlaamse media. Je kunt haar ook kennen van boeken als Pakistan en Bommen in Brussel. Ze was in 2008 zelf in het nieuws toen ze ontvoerd werd en zes dagen werd vastgehouden door Afghaanse Talibaanrebellen. Daarover schreef ze het boek In handen van de Taliban*. In 2016 was ze getuige van de dood van fotojournalist Jeroen Oerlemans met wie ze toen voor een Knack-verslag van de Tweede Libische Burgeroorlog deed. Hij kwam om het leven toen een scherpschutter van IS hem net naast zijn kogelwerende vest raakte in de Libische stad Sirte. Nu doet Joanie de Rijke bijvoorbeeld voor De Morgen verslag van de oorlog in Oekraïne.

Bruno Beeckman

Oorlogsverslaggever Bruno Beeckman zit al dertig jaar in het vak. Op dit moment doet hij verslag van de oorlog in Oekraïne voor Gazet van Antwerpen. Recent was hij weer drie weken in Oekraïne, waarbij hij een dagboek in GVA bijhield over wat hij daar allemaal zag. Zo vertrok hij onder andere naar Bachmoet, de stad in de oostelijke Donetsk regio waar het Oekraïnse leger al maanden een bloederige strijd levert tegen het Russische leger, de Wagner-militie en alles daartussen. Hij komt tot op een paar kilometer, maar moet dan vluchten voor artillerievuur. Eerder deed Bruno Beeckman – als journalist voor de European Broadcasting Union (EBU) al verslag in ex-Joegoslavië, Mali, Ivoorkust, Irak en Afghanistan.

Fixer Anastacia Galouchka

Anastacia Galouchka is werkzaam als fixer in Oekraïne. Zij is Belgisch-Oekraïnse en sinds de start van de oorlog werkzaam als fixer. Dat betekent dat ze (buitenlandse) journalisten helpt bij het maken van hun verslag. Zij brengen de journalist met bronnen in contact. Of zoals Anastacia Galouchka zelf in de documentaire War Junkies zegt: “Een fixer is een fulltime babysitter, kok, tolk en personal Assistant.” Of zoals ervaren oorlogsjournalist Rudi Vranckx* in een interview met De Morgen zegt. “Je fixer is je engelbewaarder. (…) Je legt je leven voor een stuk in zijn of haar handen. Het is de fixer die moet inschatten hoe gevaarlijk de situatie is. Waar je wel en niet naartoe kunt. En wanneer het tijd is om op een bepaalde plek te vertrekken.”

Stijn De Smet

De 36-jarige Stijn De Smet uit Machelen-aan-de-Leie is cameraman aan het front in Oekraïne, waar hij al 111 dagen heeft gewerkt voor VTM. Aan HLN vertelt hij: “Tegen mijn moeder zeg ik nooit alles wat ik meemaak. (…) Burgers werden voor mijn ogen doodgeschoten.” Hij legt namelijk alle oorlogsgruwel vast; ook als de kogels, bommen en raketten hem langs de oren suizen. “Ik vind het handig dat je als cameraman nog een filter hebt. (…) Je kijkt niet rechtstreeks, maar door een schermpje. Dat is een vorm van afstand creëren.”

Daniel Demoestier

De zestigjarige Daniel Demoestier uit Hasselt is cameraman bij de EBU (European Broadcasting Union). Nu doet hij verslag van de oorlog in Oekraïne, maar eerder was hij actief in oorlogsgebieden als Afghanistan, Kosovo, Mali, Libanon, Oekraïne, Libië en Irak. Daarnaast maakte hij ook aardbevingen en andere natuurrampen met veel menselijk leed mee. In 2003 overleefde hij als enige een aanslag toen de auto waarin hij zat minutenlang onder vuur werd genomen door Amerikaanse troepen, die hen aanzagen voor Iraki’s. De beste vriend van Daniel Demoestier kwam hierbij om het leven, net als twee andere journalisten. Hij heeft daarnaast ook een persoonlijk gevecht moeten leveren; in 2017 vernam hij dat hij lymfeklierkanker had. Tegen het Nieuwsblad zegt hij. “Ik denk dat ik een speciaal geval ben.” En hij noemt het ‘frustrerend dat we in Oekraïne de Russische kant niet kunnen tonen.”

Paul Van Schoor

Ook freelance cameraman Paul Van Schoor is één van de geïnterviewde oorlogsjournalisten in de documentaire War Junkies. Al meer dan dertig jaar krijg hij één heftige gebeurtenis niet meer van zijn netvlies. Op 25-jarige leeftijd bracht cameraman Paul Van Schoor met VTM-journalist Danny Huwé verslag uit in Boekarest over de val van dictator Ceausescu. Op kerstdag worden ze beschoten door een sluipschutter; Paul Van Schoor heeft deze aanslag als bij een wonder overleefd, maar Danny Huwé stierf voor zijn ogen. Wie er op ze geschoten heeft, is nooit duidelijk geworden.

Gert Jochems

Gert Jochems is fotograaf aan het front. In 2022 trok hij door Oekraïne. Hij zocht naar de verhalen van de gewone mensen, steevast de grootste slachtoffers. Eerder zei hij tegen De Standaard. “Je denkt: ik moet stoppen. En toch ga je door.” Tegen Radio 1 zei hij negen maanden geleden – nadat hij na veertig dagen terugkeerde uit Oekraïne: “Ik had nooit gedacht dat oorlog zo erg was.”

Foto: Streamz / Hotel Hungaria

* Let op: we werken in onze artikelen met affiliate links, waarbij we je verwijzen naar partners waarvan wij denken dat ze interessant voor jou zijn of aansluiten bij dit artikel. Wil je VlaamsKijken steunen, klik hier en ontdek alle mogelijkheden op een rijtje.

Altijd op zoek naar leuks om te kijken:

7 september 2023 /

Tips