Als je ons kan horen – 25 jaar na Witte Mars | moorden Dutroux

De vierdelige documentaire reeks Als je ons kan horen blikt 25 jaar na de Witte Mars terug. In de periode van de Witte Mars was er, naast het immense verdriet over het menselijke drama dat Marc Dutroux* had aangericht, ook enorm veel publieke verbittering over een falend politie- en justitieapparaat. Hier wordt in de documentaire allemaal bij stil gestaan.

Dit bericht verscheen voor het eerst op 20 oktober 2021 op VlaamsKijken; op vrijdag 17 maart 2023 is het bijgewerkt, omdat Als je ons kan horen nu ook te kijken is op Prime Video Nederland.

Als je ons kan horen

Op 20 oktober 1996 trokken honderdduizenden mensen door Brussel in de Witte Mars. De Belgische bevolking toonde toen massaal haar onvrede, verontwaardiging, zelfs woede over de wijze waarop ons land het dossier van de toen verdwenen en vermoorde meisjes behandelde. Exact een kwarteeuw later blikken de VRT en RTBF terug op deze historische gebeurtenissen in de vierdelige reeks Als je ons kan horen. Deze is in Nederland nu te kijken op Prime Video*.

De titel van de reeks verwijst naar de mama’s van Julie en Melissa, die op een zelf georganiseerde persconferentie hun dochters rechtstreeks toespraken:  “Als je ons kan horen…”  Tegelijk is het natuurlijk ook een verwijzing naar alle ouders en bij uitbreiding een hele bevolking die zich niet gehoord voelde.

Archiefbeelden

Als je ons kan horen brengt een unieke blik op de gebeurtenissen van toen, met nooit eerder vertoonde archiefbeelden. De VRT en RTBF sloegen hiervoor de handen in elkaar en archivarissen doken in de archiefkasten van beide openbare omroepen en van andere zenders. Uit het gigantische aanbod van archiefbeelden wordt het verhaal gereconstrueerd zoals het toen ervaren werd. Stap voor stap krijgt de kijker informatie zoals de bevolking ze een kwarteeuw geleden ook mondjesmaat kreeg. De beelden spreken voor zich en laten, net als destijds, niemand onberoerd.

Sleutelfiguren vertellen hun verhaal

Tussen de archiefbeelden door vertellen sleutelfiguren van toen hoe zij de gebeurtenissen ervaren hebben. Onder andere Michel Demoulin, de rechercheur die Dutroux toen verhoorde, vertelt over het verhoor en de huiszoeking in Marcinelle: “In de kelder begon hij een schap leeg te maken. Wat doet hij nu, vroeg ik me af, dit heeft geen zin. En dan, plots, komt een muur vrij. Hallucinant. Tegen de meisjes zegt hij: heb geen angst, ik ben hier met de politie.” 

Emotionele zaak

Voor Frédéric Arce van de wetenschappelijke politie was het een van zijn eerste onderzoeken. Hij woonde in hetzelfde dorp als Julie en Melissa en de zaak liet een diepe indruk op hem na. Maar ook Caroline Van den Berghe, die als gerechtsjournaliste destijds het hele proces volgde, vertelt hoe zij en collega-journalisten het proces beleefden. Ook voor hen was het een emotionele zaak, waarbij ze van dichtbij alles hebben beleefd samen met de families.

Hervormingen

In de periode van de Witte Mars was er, naast het immense verdriet over het menselijke drama, enorm veel publieke verbittering over een falend politie- en justitieapparaat. De gebeurtenissen brachten hervormingen met zich mee, maar veranderden vooral iets in de hoofden van de mensen. In België klonk niet enkel de roep om de daders te berechten, er was vooral ook de vraag aan politie en justitie om anders te gaan werken. Het was een keerpunt in de recente geschiedenis van ons land.

Verdwenen (aflevering 1)

Het verhaal begint op 24 juni 1995. Twee buurmeisjes, Julie en Melissa verdwijnen. De ouders tasten volledig in het duister. Er is geen enkel spoor. Met het engagement van velen organiseren ze zelf zoektochten. Tevergeefs. De onzekerheid knaagt. Een maand later verdwijnen aan de kust An en Eefje*. Ook hier hebben de ouders niet het gevoel dat de politie de verdwijning meteen ernstig neemt. Er worden op de VRT beelden getoond van An en Eefje die kort voor hun verdwijning nog een hypnoseshow bijwoonden. Er komen veel tips binnen, maar niets bruikbaars. Ouders organiseren bij hen thuis persconferenties om de zaak van hun kinderen onder de aandacht te houden.

In mei 96 verdwijnt opnieuw een meisje, Sabine, en in de zomer is er het dramatisch nieuws van de ontvoering van Laetitia. Eindelijk is er ook een doorbraak in het onderzoek onder leiding van de doortastende procureur Bourlet. Op 13 augustus 1996 worden drie mensen gearresteerd: Dutroux, Martin en Lelièvre. Dutroux verrast zijn ondervrager door op een bepaald moment te zeggen: “Ik ga u er twee geven.” Sabine en Laetitia worden levend uit de kelder gehaald. Voor hen is de nachtmerrie voorbij. Voor anderen moet het ergste nog komen.

De zomer van 1996 (aflevering 2)

De bevrijding van Sabine en Laetitia roept veel vreugde op. Los van de gruwel die ze hebben moeten ondergaan, lijkt er ogenschijnlijk een happy end te zijn. Twee meisjes werden levend gered en er is een doorbraak in het onderzoek. Maar het gevoel kantelt snel. Het inzicht groeit dat Dutroux en co verantwoordelijk zijn voor tal van ontvoeringen. Media uit binnen- en buitenland verzamelen massaal aan de trappen van het justitiepaleis in Neufchâteau om vooral geruchten te verspreiden.

Er volgen nieuwe bekentenissen en op basis daarvan organiseert men op verschillende plaatsen zoektochten. Vier lichamen worden gevonden: Julie en Melissa, An en Eefje*. Het hele land reageert geschokt.

Revolutie (aflevering 3)

De begrafenissen van de vier vermoorde meisjes worden op de nationale zenders uitgezonden. Het land is in rouw. “De vraag naar het waarom van hun dood, zal altijd blijven knagen,” zo zegt Paul Marchal, vader van An.

De droefenis maakt plaats voor verontwaardiging wanneer het Hof van Cassatie haar zogenaamde spaghetti-arrest uitspreekt. Onderzoeksrechter Connerotte wordt van het onderzoek gehaald omdat hij, door aanwezig te zijn op een spaghetti-etentje ter ere van Sabine en Laetitia, zich partijdig zou getoond hebben. De publieke opinie begrijpt het juridisch formalisme niet en komt massaal op straat om die afkeuring te laten blijken. Na betogingen her en der wordt er een grote Witte Mars georganiseerd in Brussel. Het zal een van de grootste naoorlogse manifestaties in ons land worden.

Een parlementaire onderzoekscommissie (waarvan de zittingen rechtstreeks worden uitgezonden) legt pijnlijk de politie-oorlog bloot. Het publiek krijgt vooral een beeld van rivaliserende politiediensten die elkaar tegenwerken in plaats van dossiers op te lossen. Dat beeld wordt zo mogelijk nog pijnlijker wanneer in april 1998 volksvijand nummer één, Marc Dutroux, kan ontsnappen.

Het proces tegen Dutroux (aflevering 4)

“Ik geloof het niet,” zegt een voorbijgangster op een marktplein wanneer een journalist haar vraagt wat ze denkt over de ontsnapping van Dutroux. Diezelfde blikken zien we in het parlement. Ze pakken de verdachte snel, maar het schandaal is er niet minder om. Twee ministers nemen ontslag en het zorgt voor een stroomversnelling in de politiehervormingen waarbij drie korpsen opgaan in een geïntegreerde politie.

Het onderzoek zelf vordert langzaam. Pas acht jaar later zullen vier verdachten voor het hof van assisen verschijnen. Nationale en internationale media volgen het proces op de boet. Een bezoek aan de kelder van het gruwelhuis waar de ontvoerde meisjes werden vastgehouden is voor iedereen een indringende emotionele confrontatie.  Eén verdachte wordt vrijgesproken, drie verdachten worden veroordeeld tot strenge straffen. Daarmee is een punt gezet achter het juridische dossier. In realiteit laat de affaire zich tot op vandaag voelen.  

Als je ons kan horen is een coproductie van De Mensen, Eén, RTBF Télévision belge – Unité documentaire, Arte, en kwam tot stand met de medewerking van RTS.

Documentaire Als je ons kan horen op Prime Video kijken

De documentaire Als je ons kan horen is in Nederland nu te kijken op Prime Video*. Je vindt hier tevens nog veel meer interessante documentaires, bijvoorbeeld Het Proces Dat Niemand Wou, maar ook All-In: Team Jumbo-Visma.

Blij met de artikelen van VlaamsKijken, bedank ons via Ko-Fi. * Let op: we werken in onze artikelen met affiliate links, waarbij we je verwijzen naar partners waarvan wij denken dat ze interessant voor jou zijn of aansluiten bij dit artikel.

Op de hoogte blijven van het laatste nieuws? Volg ons op Instagram, kom bij de Facebook-groep én schrijf je in voor onze nieuwsbrief.


VlaamsKijken steunen?
Om VlaamsKijken mogelijk te maken werken we met Google Ads en affiliate-links (bestel je via zo'n link dan ontvangen wij vanuit de betreffende webshop een kleine vergoeding). Wil je VlaamsKijken zo steunen, koop dan bij onze partners als  Bol.com, Coolblue en Amazon.nl (als Amazon-Partner verdien ik aan het kwalificeren van aankopen - geldt ook voor proefversie Amazon Prime (Video) en de Video Channels). Ook ontvangen we een kleine commissie via linkjes naar VPN Nederland (die we zelf gebruiken om eenvoudiger tv over de grens te kijken).

17 maart 2023 /