Adriaan Van den Hoof over schooltijd in Later Als Ik Groot Ben

Van studeren kwam weinig in huis, maar aan creativiteit had de kleine Adriaan Van den Hoof vroeger geen gebrek. Hij keert vanavond – dinsdag 6 april – in Later Als Ik Groot Ben van VTM terug naar het 3de leerjaar van de Vrije Basisschool Terbank in Leuven.

Veel bijles

Het jaar waar hij al meteen ‘bleef hangen’. “Hij was nochtans niet dom. Maar hij was niet schools. Eerder creatief”, weet mama Annemie. “Ik moest mij tot mijn grote spijt echt naar school sleuren ‘s ochtends”, geeft Adriaan toe. “Ik heb in mijn leven meer bijles gekregen dan gewone les. Dat was vernederend. De speelplaats was meer mijn biotoop dan in de klas te zitten”, zo vertelt Adriaan Van den Hoof, die je dit weekend nog op tv zag in de film Helden Boven Alles. Recent zag je hem natuurlijk ook in het vijfde (en laatste seizoen) van De Zonen van Van As.

Adriaan Van den Hoof en boezemvriend Gertjan

Op die speelplaats werd er gebreakdancet met boezemvriend Gertjan, met wie Adriaan Van den Hoof the break boys vormde. De boys met de ongebreidelde fantasie. “Als we een leuke film hadden gezien, deden we die na. We staken een grote berg hout in brand en reden er met de crossfiets over om een stunt na te doen”, vertelt Gertjan.

Graffiti

Ook op creatief vlak vonden de twee elkaar. Met graffiti. “Dat liep soms wel uit de hand”, lacht Gertjan. “In onze straat was een Bijbelschool, waarvan een aantal gebouwen op instorten stonden. Daar hebben we veel geoefend.” En dan vooral in de duisternis, zo vertelt Adriaan. “Dat was de hele spanning, om dat ‘in the night’ the doen. Vandalisme? Er is een groot verschil tussen de kunst ervan en het verknoeien ervan. Ik wilde altijd tekenaar worden, maar er zat te veel performer in mij.”

Man van grote verhalen

Van 3,5/10 op bewerkingen ging het naar 9,5/10 voor catechese. Daar heeft Adriaan een verklaring voor: “Ik kwam thuis na mijn eerste catecheseles en ons mama vroeg waarover het ging. Over een warmhartige baviaan, zei ik. Dat was dus de barmhartige samaritaan. Ik weet waarom mij dat interesseerde: het gaat ergens over en je hebt een verhaal te vertellen. Je fantasie begint te werken. Al die parabels en het verhaal van Mozes, dat vind ik ongelofelijk.” De man van de grote verhalen, zo herinnert ook Gertjan zich Adriaan. “Er kwam dan een verhaal dat niet zo spannend was, maar hoe hij het vertelde wel. Verzonnen en aangedikt.”

Zuster Deschuytter nog steeds fan van Adriaan

Adriaans fan van het eerste uur is de inmiddels 90-jarige zuster Deschuytter, die hem in het 3de leerjaar onder haar vleugels nam. “In het geheel van de klas was hij een beetje apart”, vertelt ze. “Niet contrarie, maar in de klas zag hij altijd van alles – een vogeltje dat buiten omhoog en omlaag vloog – en dan was hij… weg. Maar dan denk je: die zal zijn weg wel gaan later. Maar het zal de zijne zijn.” 

* Let op: we werken in onze artikelen met affiliate links, waarbij we je verwijzen naar partners waarvan wij denken dat ze interessant voor jou zijn of aansluiten bij dit artikel. Wil je VlaamsKijken steunen, klik hier en ontdek alle mogelijkheden op een rijtje.

Altijd op zoek naar leuks om te kijken:

6 april 2021 /